Między dwoma światami (2022) Cały Film - Obejrzyj Online!

Kino nigdy nie rozwiązało problemu leżącego u podstaw realizmu społecznego. Poza nielicznymi wyjątkami, większość demaskacji tego, „jak żyje druga połowa”, dokonywana jest przez pełnych dobrych chęci outsiderów, którzy zamieniają wrażenia w melodramat. Pochodzący z przytułku, Charlie Chaplin był bliższy niż inni w przedstawianiu degradacji i rozpaczy. Ale, przy całej swojej wnikliwości i integralności, wszystko od Podróży Sullivana Prestona Sturgesa do Nomadland Chloé Zhao może z trudem pokonać tę przepaść. Nawet Ken Loach i Dardennesowie nie dali rady – ale nie aż tak, jak powieściopisarz Emmanuel Carrère, który po raz pierwszy od 15 lat zajmuje się reżyserią.

Juliette Binoche jest typowo doskonała jako pisarka, która wierzy, że może zrozumieć temat tylko poprzez doświadczenie go na własnej skórze. Jednak ona może tylko próbować walki o chleb, a nie żyć nią, ponieważ jest izolowana od najbardziej gorzkiej rzeczywistości dzięki możliwości odejścia i powrotu do uprzywilejowanej rutyny w stolicy. W tym miejscu Carrère ponosi porażkę, ponieważ powinien był skupić się na treści książki Florence Aubenas „Nocny czyściciel”, a nie na kryjącym się za nią dziennikarstwie.

Starania Marianne o utrzymanie w tajemnicy jej tożsamości nie nadają się na porywający thriller pod przykrywką. A jednak Carrère uparcie utrzymuje ją w centrum ostro nakręconej, ale pozbawionej suspensu akcji, podczas gdy ciężko doświadczona przez los matka trójki dzieci Hélène Lambert czy samotny pisarz Dominique Pupin są o wiele bardziej interesującymi i empatycznymi postaciami. W istocie, jako nieprofesjonaliści, ich ponowne odtworzenie codziennej rzeczywistości jest o wiele bardziej uderzające niż szarpane ujęcia kamery Binoche szorującej kabinowe toalety na promie w Ouistreham. Carrère flirtuje z etyką osadzonych śledztw dotyczących sprawiedliwości społecznej, które mogą wykorzystywać tych, których sprawa jest popierana. Ale takie gołosłowne deklaracje tylko wzmacniają świadomość, że jest to film, który przy całej swojej szczerości zupełnie nie trafia w sedno.